изобутирил
sostantivo maschile
isobutirrile m
sostantivo maschile
isobutirrile m
permalink
изобутилхлорид (s. masch.)
изобутилен (s. masch.)
изобутиленгликоль (s. masch.)
изобутирамид (s. masch.)
изобутирил (s. masch.)
изобутен (s. masch.)
изоцианат (s. masch.)
изоцианиды (s. masch. pl.)
изоцианин (s. masch.)
изоцентр (s. masch.)
изодиафер (s. masch.)
изодинамический (agg.)
изодом (s. masch.)
изодоза (s. femm.)
изо́дранный (agg.)
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android