доноси́тьса 2
verbo
донести́сЬ
verbo
донести́сЬ
permalink
доно́с (s. masch.)
доно́счица (s. femm.)
доно́счик (s. masch.)
доношу́ (v)
доноси́ть 2 (v)
доноси́тьса 2 (v)
доноси́тельство (s. n.)
донско́й (agg.)
доня́ть (v)
доны́не (avv.)
доны́ривать (v)
донырну́ть (v)
донжуа́н (s. masch.)
дообе́дать (v)
дообору́дование (s. n.)
дообору́довать (v)
дообору́доваться (v)
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android